Patrick van Luijk steekt zittend duim op

Rotterdam wordt steeds rookvrijer. Overal in de stad zijn plekken waar roken tegenwoordig taboe is. Goed nieuws, die Rookvrije Generatie gaat er komen. Maar laten we de verslaafde roker die wíl stoppen niet vergeten.

Onze twee zonen hebben het niet eens door, maar om hen heen voltrekt zich een stille revolutie in de stad. Nou ja, stil. Vooralsnog is het nieuws wanneer een school, sportclub, ziekenhuis of wat voor openbare instelling dan ook haar terrein uitroept tot rookvrije zone. Binnen de hekken is dat niet zo moeilijk. De uitdaging wordt groter als het om een openbaar gebied gaat, zoals de zone in de straten rondom het Erasmus MC, de Hogeschool Rotterdam en het Erasmiaans Gymnasium. Supergoed dat die uitdaging daar en op andere plekken gewoon wordt aangegaan!

Het rookvrij maken van Rotterdam gaat inmiddels zo hard, dat ik zeker weet dat die Rookvrije Generatie er gaat komen. En dat is goed – zo zorgen we voor een gezondere stad. Waar het ophoudt? Uiteindelijk achter de voordeur, denk ik. Is het houdbaar dat je in het openbaar de hinderlijke en vooral schadelijke gevolgen moet dragen van andermans verslaving? Nee, zeg ik. Roken in restaurants kunnen ons al niet meer voorstellen, maar wat is het verschil met het terras? Alsof je in de buitenlucht níet in iemands rook kunt zitten.

Terugdringen? Ja. Verbieden? Nee. Ik geloof heel erg in de vrije wil. Wil je roken? Rook. Dat klinkt als een harde en cynische boodschap omdat het zo schadelijk is. En natuurlijk wens ik niemand gezondheidsproblemen door het roken toe. Maar verbieden werkt nu eenmaal niet, weten we onder meer door Healthy’R en hun experimenten. Iemand die per se wil roken, moet kunnen roken. Maar wat mij betreft is de voorwaarde: zonder iemand anders ermee te belasten.

Ik besef dat roken voor sommige mensen een functie heeft, soms nog maar de enige ‘vriend’ of ‘ontspanning’ is in een leven vol eenzaamheid, stress of problemen. Hoe moet je als mens in de put ooit loskomen van die verslaving? Onbegonnen werk, zelfs als je diep van binnen wel wilt stoppen. Dat hebben ze bij de stoppen met roken-challenge van Pluhz goed begrepen. Tijdens de challenge wordt veel tijd besteed aan factoren die verband houden met het roken. Zoals stress, het ontbreken van een baan en financiële problemen.

Een ‘integrale aanpak’ is beleidstaal, maar de Rotterdammers die deze challenge doen laten zien dat dit ook in de praktijk werkt. Rookvrije zones zijn mooi, maar mooier nog is het als het Rotterdammers lukt om die sigaret helemaal vaarwel te zeggen!

 

Patrick van Luijk

Ambassadeur Gezond010